Potok i rzeka

Przeczytaj proszę opowieść, a następnie pisemnie odpowiedz na parę pytań (mogą to być odręczne notatki). Sądzę, że zajmie Ci to ok. 5 minut.
A zatem…

„Potok, z wierzchołka góry lecący z hałasem,
Śmiał się z rzeki; spokojnie płynęła tymczasem.
Nie stało wód u góry, gdy śniegi stopniały,
Aż z owego potoka strumyk tylko mały.
Co gorsza, ten, co zaczął z hałasem i krzykiem,
Wpadł w rzekę i na koniec przestał być strumykiem.”

Autor: Ignacy Krasicki

I teraz pytania:

Co czujesz po przeczytaniu?

Jaka jeszcze mądrość płynie dla Ciebie z tej opowieści?

Co chcesz z tej opowieści wziąć dla siebie?

Link do przykładowego opisu sensu bajki.

Jeżeli chcesz się z nami skontaktować, w tym także w sprawie warsztatów i szkoleń, prosimy napisz do nas. Prosimy o kontakt mailowy także w sprawie indywidualnych sesji coachingowych.

Autorka wpisu: Małgorzata Wąsowska

POP, a coaching

Oto link.

Mamy 100 000 odsłon na blogu!

Serdecznie dziękujemy, zapraszamy do współpracy i pozdrawiamy!

Autorki

Podwójne wiązanie

Link do przykładów i krótkiego opisu.

Kruszenie w coachingu

„Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy. Wszyscy wiedzą, że czegoś nie da się zrobić, aż znajduje się taki jeden, który nie wie, że się nie da, i on to robi.”

Alberd Einstein

W jednym z wpisów została opisana odwrócona burza mózgów. Okazuje się, że do kreatywnego rozwiązywania problemów można zastosować także inną metodę kruszenia. Została spopularyzowana przez A. Kaufmanna, M. Fustiera oraz A. Dreveta, a dzisiaj zostanie zaprezentowana na naszym blogu.

Pierwsze założenie jest takie, że świat człowieka jest przerażająco twardy, zwarty, absolutny i niewzruszony. Jest to świat pojęć, instytucji, idei i jest dla człowieka faktem. Świat ten tak nas otacza, że paraliżuje myśli. W wyniku tego, pomimo możliwych zmian, człowiek pozostaje wierny przeszłości, tradycji, obyczajom, zasadom i chroni się przed przemianą.

W tej sytuacji należy przyjąć założenie, że aby nastąpiła zmiana, konieczne jest rozwalenie np. kilofem, rozbicie, roztrzaskanie, ośmieszenie, etc. wyobrażenia o twardości, zwartości, absolutności i niewzruszoności otaczającego świata. Oznacza to odrzucenie istniejącego świata, aby pojawiało się miejsce na to, co jeszcze nie istnieje.

W celu dokonania tego zniszczenia należy postawić tezę, że istnieją takie pytania, które należy sobie w związku z tym postawić, aby znaleźć nowe rozwiązanie, zastosowanie, wyznaczyć cel, etc.

Na początek wpisz coś, co ma być efektem zmiany: nowy cel, nowy produkt, nowy pomysł, etc. Następnie zadaj przykładowe pytania, które nawiązują do listy Osborna:

Inne zastosowania?

Jakie są inne zastosowania/kontekst (ze zmianami, bądź bez tych zmian) obecnej sytuacji, zdarzenia, celu, etc.? Czy ten pomysł można zastosować gdzie indziej?

Zaadoptować?

Co jest podobne do danej sytuacji, zdarzenia, celu, etc.? Jakie są inne analogie?

Zmodyfikować?

Jaka jest możliwa nowa forma? Jakie można wprowadzić nowe zmiany? Nowy kolor, znaczenie, dźwięk, ruch, zapach, etc.?

Powiększyć?

Co można jeszcze dodać? Czego można dodać jeszcze więcej?  Jakiego jeszcze składnika?  Uczynić go większym, mniejszym, lepszym, gorszym, wyższym, niższym, grubszym, chudszym, bardziej czasochłonnym, mniej czasochłonnym, zwiększyć różnorodność, etc.?

Zmniejszyć?

Co można odjąć? Co zminiaturyzować, podzielić na części, pominąć? Pogłębić? Skrócić? Zrobić cieńszym? Lżejszym? Jaśniejszym? Delikatniejszym?

Zastąpić?

Kim? Czym? W jaki sposób? Czy istnieją inne pozycje, bądź rozwiązania?

Zreorganizować?

Jak i które zamienić składniki? Jakie przyjąć nowe modele? Jak zmienić sekwencję? Jak pogrupować, bądź przegrupować? Jaka inna kolejność jest możliwa? Jak zmienić efekt?

Odwrócić?

Jak przestawić pozytywy i negatywy? Jakie są przeciwieństwa? Co przekręcić, bądź postawić do góry nogami? Jakie role odwrócić? Cel? Jak zmienić pozycje osób? Jak zmienić kolejność? Jak to będzie z przodu na tył, czy z tyłu na przód, bądź z góry na dół i odwrotnie?  Jak wygląda jego lustrzane odbicie? Można zamienić role, cel? Jak odwrócić idee o 180%?

Kombinować?

Jakie inna mieszanina jest możliwa? Jaka utworzyć kombinację celów, procesów, skłonności, idei? Z czym połączyć? Włączyć do całości? Rozłożyć na czynniki pierwsze?

Pytań nie należy używać ze zbytnią pedanterią. Powinny być poza szlakiem, czyli odskocznią, a nie próbą cierpliwości. To ma być przyjemność, która stymuluje wyobraźnię, gdyż tylko wtedy (zdaniem Gordona) można znaleźć oryginalny pomysł. Wielkie odkrycia zachodzą głównie w podświadomości, do której dostęp następuje w fazie pewnego rodzaju relaksu, odprężenia, podczas stanu alfa mózgu.

Jeżeli chcesz się z nami skontaktować, w tym także w sprawie warsztatów i szkoleń, prosimy napisz do nas. Prosimy o kontakt mailowy także w sprawie indywidualnych sesji coachingowych.

Autorka wpisu: Małgorzata Wąsowska

Bajka o wyzwoleniu

Przeczytaj proszę opowieść, a następnie pisemnie odpowiedz na parę pytań (mogą to być odręczne notatki). Sądzę, że zajmie Ci to ok. 5 minut.
A zatem…

„– W jaki sposób mógłbym osiągnąć wyzwolenie?

– Staraj się odkryć to, co cię uwięziło – radził Mistrz.

Uczeń wrócił po tygodniu i oznajmił:

– Nic mnie nie uwięziło.

– Dlaczego zatem chcesz być wyzwolony?

W tej właśnie chwili uczeń dostąpił Oświecenia i nagle stał się wolnym człowiekiem.”

Autor nieznany.

I teraz pytania:

Co czujesz po przeczytaniu?

Jaka jeszcze mądrość płynie dla Ciebie z tej opowieści?

Co chcesz z tej opowieści wziąć dla siebie?

Jeżeli chcesz się z nami skontaktować, w tym także w sprawie warsztatów i szkoleń, prosimy napisz do nas. Prosimy o kontakt mailowy także w sprawie indywidualnych sesji coachingowych.

Autorka wpisu: Małgorzata Wąsowska

Trójkąt wartości w coachingu

Temat wartości już gościł na naszym blogu.

Okazuje się, że każda z wartości tworzy tzw. trójkąt wartości i rozpatruje się ją w wymiarze:

• osobistym,
• zawodowym,
• rodzinnym.

Źródło rysunek, autor: Mariusz Cyzio

Najlepiej kiedy wartości są w harmonii. Jak sprawdzić, czy u Klienta nie wystąpi/występuje wypalenie oraz czy wartości są w równowadze?

Najprościej zadać pytania odnoszące się do każdego z trzech obszarów, a dotyczące ujawnionej przez Klienta wartości:

• (obszar osobisty) Jak dbasz o siebie? Jak Twoja wartość odnosi się do Ciebie i Twojego poczucia wartości?
• (obszar zawodowy) Jak Twoja wartość ujawnia się w pracy zawodowej?
• (obszar rodzinny) Jak Twoja wartość ujawnia się w rodzinie?

Do niedawna sądzono, że konflikt wartości może mieć jedynie dwuwymiarową płaszczyznę, np. praca zawodowa i rodzina. Okazuje się, że obecnie wartości są rozpatrywane w trzech wymiarach i brany pod uwagę jest również wymiar osobisty. Niektórzy odnoszą do powyższych wymiarów wszystkie najważniejsze wartości i sprawdzają, czy pomiędzy wartościami z różnych obszarów nie zachodzą konflikty, lecz występuje harmonia.

Jeżeli chcesz się z nami skontaktować, w tym także w sprawie warsztatów i szkoleń, prosimy napisz do nas. Prosimy o kontakt mailowy także w sprawie indywidualnych sesji coachingowych.

Autorka wpisu: Małgorzata Wąsowska

Bajka o wolności

Przeczytaj proszę opowieść, a następnie pisemnie odpowiedz na parę pytań (mogą to być odręczne notatki). Sądzę, że zajmie Ci to ok. 5 minut.
A zatem…

W pewnym sklepie zoologicznym stały obok siebie trzy klatki. W jednej siedział kanarek i całymi dniami wyśpiewywał dźwięczne piosenki o wolnej przestrzeni i beztroskim lataniu. Co prawda, kanarek nie wiedział, co to jest latanie i nigdy nie był w wolnej przestrzeni, ale po prostu nie znał innych piosenek.
W drugiej klatce siedział stary szczur, który trafił tu z niewiadomych powodów. Szczur nie umiał śpiewać, ale doskonale wiedział, co to jest wolność i co noc podgryzał róg klatki, mając nadzieję na wydostanie się z niej.
Między szczurem a kanarkiem mieszkała szynszyla. Spała sobie na trocinach, biegała w kołowrotku, żeby zachować figurę, gryzła pestki, z powodu których jej figura nieustannie się psuła – jednym słowem, prowadziła zwykłe szynszylowe życie, ponieważ nie umiała robić nic innego.
Pewnego razu, gdy kanarek odśpiewał pewną nader wzruszającą pieśń o utraconej wolności, szynszyla spytała go:
– A co to jest wolność?
– Ciężko to wytłumaczyć, – uchylił się od odpowiedzi kanarek. – Słowami się tego nie przekaże, to się czuje. Mogę o tym zaśpiewać.
Kanarek śpiewał i śpiewał. Jego pieśni rozpalały serca, ale nie dały szynszyli żadnego wyobrażenia o tym, co to jest wolność.
– Lepiej byś mnie spytała, – powiedział szczur. – Ja wiem co to jest wolność.
– Ojej! – ucieszyła się szynszyla. – Powiedz, co to jest?
– A to! – szczur przecisnął się przez wygryzioną dziurę w prętach klatki i znalazł się na zewnątrz. – Teraz jestem wolny, żadne kraty mnie nie trzymają. Mogę iść dokąd zechcę i robić, co mi się podoba.
– Ale to fajne! – ucieszyła się szynszyla.
– Owszem, – przytaknął szczur. – Należy, rzez jasna, pamiętać o pułapkach na myszy, które stoją zamaskowane, o trutce na szczury i o miotle sprzątaczki. Ale to są drobiazgi w porównaniu z wolnością! Mam tu karmę dla psów, konopie dla ptaków, dużo miękkich trocin…
– To znaczy, że wolność to sklep zoologiczny? – spytała zamyślona szynszyla.
– Ależ nie! – roześmiał się szczur. – Sklep to tylko jedno z pomieszczeń w wielkim domu. To też swego rodzaju kamienna klatka. Można z niej wyjść na teren budynku. Tam dopiero jest wypas! Kosze na śmieci, szafki z jedzeniem, przewody elektryczne. I masa miejsca na gniazdo. Co prawda, w domu też pełno jest pułapek na myszy, a w dodatku trzeba się chować za każdym razem, gdy przychodzi terier z piątego piętra.
– Tak więc wolność – to dom?
– Nie! Dom to tylko duże pudełko w całej dzielnicy. Na zewnątrz domu – tam to dopiero jest życie! Śmietniki, kanalizacja, żarcie czasem leży po prostu na chodniku… Co prawda, można tu się natknąć na kota albo wpaść pod samochód, albo ktoś może cię po prostu zdzielić kamieniem… Im więcej wolności, tym więcej komplikacji.
– A ulica?
– Jest częścią miasta. Miasto jest ogromne, a w nim tak wiele atrakcji.
– Ale też wiele zagrożeń?
– Oczywiście. W naturze wszystko się równoważy. Im większa jest klatka, tym więcej swobody, ale również ograniczeń. Jeśli chcesz, to też cię wypuszczę. Pójdziesz sobie i sama zobaczysz jaka jest wolność.
– Nie, dziękuję, – powiedziała szynszyla i na wszelki wypadek zabarykadowała drzwi klatki od swojej strony poidełkiem. – Mam wrażenie, że w zupełności mi wystarczy ten poziom wolności, który już mam.

Piotr Bormor

I teraz pytania:

Co czujesz po przeczytaniu?

Jaka mądrość płynie dla Ciebie z tej bajki?

Co chcesz z tej bajki wziąć dla siebie?

Jeżeli chcesz się z nami skontaktować w sprawie sesji coachingowych oraz warsztatów i szkoleń, prosimy napisz do nas.

Autorka wpisu: Dominika Piórecka

Odpowiedź do wczorajszego wpisu ;-)

Zdaniem niektórych specjalistów od rekrutacji lepszymi coachami i trenerami są osoby, u których dominuje prawa półkula.

Lewa półkula, prawa półkula w coachingu

W trakcie sesji coachingowej najlepiej skupić się na naturalnych sposobach komunikacji z Klientem i rozumieć, jak funkcjonuje. Dzisiaj będzie o tym, jak działają półkule mózgu.

Mózg ludzki zbudowany jest z neuronów, czyli komórek przewodzących sygnały nerwowe i składa się z dwóch półkul mózgowych – prawej i lewej, które pokryte są korą mózgową. Współpracę między półkulami odbywa się za pośrednictwem spoidła wielkiego, które rozdziela obie półkule od siebie i przekazuje informacje z jednej strony na drugą. Co do zasady, obie półkule nie są idealnie symetryczne, ale w pewnym sensie wyspecjalizowane w wykonywaniu swoich zadań. Lewa pół­kula kon­tro­luje prawą stronę ciała, a prawa odwrotnie. Po­dej­mo­wane przez nas dzia­łania (np. czy­tanie i pi­sanie, słuchanie i odpowiadanie, itd.) an­ga­żują kilka ob­szarów mózgu jed­no­cze­śnie, a zatem żadna z półkul nie jest „ważniejsza” od drugiej. Nasz mózg składa się jakby z dwóch mózgów.

Mamy tendencję do „używania” jednej z półkul. Jak sprawdzić, która z półkul jest przez Ciebie preferowana? Oto test.

Inny sposób sprawdzenia u Klienta, która półkula jest dominująca: poprosić aby spleść ręce tak, aby kciuk był na wierzchu.

Ilustracja, źródło.

Gdy dłonie są zaplecione tak, że lewy kciuk jest na wierzchu to oznacza, że dominującą jest prawa półkula i odwrotnie.

Krótka charakterystyka osób z dominacją lewej półkuli:

• tworzą i wykorzystują instrukcje, harmonogramy, nadają priorytety,
• doprowadzają sprawy do końca,
• kontrolują siebie i innych,
• są terminowe i punktualne,
• rozpatrują sprawy zwykle w czarno-białych barwach,
• regularnie płacą rachunki, planują wydatki, pilnują spraw finansowych,
• to słuchowcy.

Osoby z dominacją prawej półkuli:

• nie lubią zadań mających charakter powtarzalny,
• mają obrazowe i przestrzenne rozumowanie i zdolność postrzegania wielowymiarowości problemów,
• rozumieją sygnały niewerbalne,
• umieją śmiać się z dowcipów i je opowiadać, śledzić ciągłość wypowiedzi i jej logiczny związek,
• lubią generować nowe pomysły i kreować nowe idee,
• mają świetne umiejętności komunikacyjne, są ciekawe innych ludzi, ich pomysłów, opinii, ważna jest dla nich atmosfera i zadowolenie innych członków grupy,
• lubią rozpatrywać różne scenariusze w różnych konfiguracjach, stąd też czas nie jest dla nich aż tak istotny,
• cechuje ich brak dyscypliny finansowej, a nawet rozrzutność,
• to wzrokowcy.

U osób obdarzonych niezwykłymi uzdolnieniami prawa części mózgu cechuje się znacznie wyższą aktywnością, niż u osób uważanych za przeciętne. Zdarza się, że nadczynność prawej półkuli może powodować trudności u osób genialnych z komunikowaniem się, jak to miało miejsce u Alberta Einsteina.

Funkcje półkul mózgu

Pół­kula lewa	Pół­kula prawa
„Sta­ranie się” Język Lo­gika przyczynowo-​skutkowa Pla­no­wanie Zdol­ności matematyczne Ana­liza Dru­ko­wane litery Sy­me­tria Prze­strzeń 2D Ana­liza kształtów Ko­lory biało-​czarne, cienie Lo­gika	Dzia­łanie Ob­razy In­tu­icja Orien­tacja na „tu i teraz” Zdol­ności humanistyczne Syn­teza Pi­sane litery Asy­me­tria Prze­strzeń 3D Fi­gury przestrzenne Ko­lory Emocje

Źródło: http://www.naukaipostep.pl/wiadomosci/nauka/prawa-polkula-mozgu-odpowiada-za-depresje/

Link dla osób zainteresowanych jeszcze tym tematem. Generalnie warto najpierw sprawdzić, czy nie występuje u Klienta dominacja jednej z półkul, a następnie dla wprowadzenia harmonii (vide Koło życia) rozwijać działanie półkuli mniej aktywnej. W pierwszej jednak kolejności powyższe informacje o funkcjonowaniu półkul mózgowych pozwalają lepiej zrozumieć coachom, jak funkcjonuje jego Klient.

Jak do większości teorii w każdej dziedzinie należy podchodzić ostrożnie. Człowiek jest bardzo skomplikowanym tworem i jedna teoria, czy metoda nie wyczerpuje zasad jego funkcjonowania. Celem naszego bloga jest jednak poszukiwanie metod i narzędzi, które będą pomocne w pracy coacha, stąd też publikowane są różne informacje oraz podawane czasem nawet przeciwstawne punkty widzenia.

Zakładając, że każda teoria ma w sobie trochę prawdy, na koniec zagadka: niektórzy uważają, że osoby korzystające z jednej z półkul są lepszymi coachami i trenerami. Jak myślicie: której? Bardzo ciekawa jestem Waszej opinii i czekam na komentarze. Jutro podam odpowiedź. 😉

Jeżeli chcesz się z nami skontaktować, w tym także w sprawie warsztatów i szkoleń, prosimy napisz do nas. Prosimy o kontakt mailowy także w sprawie indywidualnych sesji coachingowych.

Autorka wpisu: Małgorzata Wąsowska