„Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy. Wszyscy wiedzą, że czegoś nie da się zrobić, aż znajduje się taki jeden, który nie wie, że się nie da, i on to robi.”
Alberd Einstein
W jednym z wpisów została opisana odwrócona burza mózgów. Okazuje się, że do kreatywnego rozwiązywania problemów można zastosować także inną metodę kruszenia. Została spopularyzowana przez A. Kaufmanna, M. Fustiera oraz A. Dreveta, a dzisiaj zostanie zaprezentowana na naszym blogu.
Pierwsze założenie jest takie, że świat człowieka jest przerażająco twardy, zwarty, absolutny i niewzruszony. Jest to świat pojęć, instytucji, idei i jest dla człowieka faktem. Świat ten tak nas otacza, że paraliżuje myśli. W wyniku tego, pomimo możliwych zmian, człowiek pozostaje wierny przeszłości, tradycji, obyczajom, zasadom i chroni się przed przemianą.
W tej sytuacji należy przyjąć założenie, że aby nastąpiła zmiana, konieczne jest rozwalenie np. kilofem, rozbicie, roztrzaskanie, ośmieszenie, etc. wyobrażenia o twardości, zwartości, absolutności i niewzruszoności otaczającego świata. Oznacza to odrzucenie istniejącego świata, aby pojawiało się miejsce na to, co jeszcze nie istnieje.
W celu dokonania tego zniszczenia należy postawić tezę, że istnieją takie pytania, które należy sobie w związku z tym postawić, aby znaleźć nowe rozwiązanie, zastosowanie, wyznaczyć cel, etc.
Na początek wpisz coś, co ma być efektem zmiany: nowy cel, nowy produkt, nowy pomysł, etc. Następnie zadaj przykładowe pytania, które nawiązują do listy Osborna:
Inne zastosowania?
Jakie są inne zastosowania/kontekst (ze zmianami, bądź bez tych zmian) obecnej sytuacji, zdarzenia, celu, etc.? Czy ten pomysł można zastosować gdzie indziej?
Zaadoptować?
Co jest podobne do danej sytuacji, zdarzenia, celu, etc.? Jakie są inne analogie?
Zmodyfikować?
Jaka jest możliwa nowa forma? Jakie można wprowadzić nowe zmiany? Nowy kolor, znaczenie, dźwięk, ruch, zapach, etc.?
Powiększyć?
Co można jeszcze dodać? Czego można dodać jeszcze więcej? Jakiego jeszcze składnika? Uczynić go większym, mniejszym, lepszym, gorszym, wyższym, niższym, grubszym, chudszym, bardziej czasochłonnym, mniej czasochłonnym, zwiększyć różnorodność, etc.?
Zmniejszyć?
Co można odjąć? Co zminiaturyzować, podzielić na części, pominąć? Pogłębić? Skrócić? Zrobić cieńszym? Lżejszym? Jaśniejszym? Delikatniejszym?
Zastąpić?
Kim? Czym? W jaki sposób? Czy istnieją inne pozycje, bądź rozwiązania?
Zreorganizować?
Jak i które zamienić składniki? Jakie przyjąć nowe modele? Jak zmienić sekwencję? Jak pogrupować, bądź przegrupować? Jaka inna kolejność jest możliwa? Jak zmienić efekt?
Odwrócić?
Jak przestawić pozytywy i negatywy? Jakie są przeciwieństwa? Co przekręcić, bądź postawić do góry nogami? Jakie role odwrócić? Cel? Jak zmienić pozycje osób? Jak zmienić kolejność? Jak to będzie z przodu na tył, czy z tyłu na przód, bądź z góry na dół i odwrotnie? Jak wygląda jego lustrzane odbicie? Można zamienić role, cel? Jak odwrócić idee o 180%?
Kombinować?
Jakie inna mieszanina jest możliwa? Jaka utworzyć kombinację celów, procesów, skłonności, idei? Z czym połączyć? Włączyć do całości? Rozłożyć na czynniki pierwsze?
Pytań nie należy używać ze zbytnią pedanterią. Powinny być poza szlakiem, czyli odskocznią, a nie próbą cierpliwości. To ma być przyjemność, która stymuluje wyobraźnię, gdyż tylko wtedy (zdaniem Gordona) można znaleźć oryginalny pomysł. Wielkie odkrycia zachodzą głównie w podświadomości, do której dostęp następuje w fazie pewnego rodzaju relaksu, odprężenia, podczas stanu alfa mózgu.
Jeżeli chcesz się z nami skontaktować, w tym także w sprawie warsztatów i szkoleń, prosimy napisz do nas. Prosimy o kontakt mailowy także w sprawie indywidualnych sesji coachingowych.
Autorka wpisu: Małgorzata Wąsowska
Dodaj do ulubionych:
Lubię Wczytywanie...